Բանկային համակարգը շուկայական տնտեսության կարևորագույն կառուցվածքներից է:Բանկերն իրականացնելով դրամական բազմաբնույթ գործառնություններ,վարկավորելով տնտեսությունը,հանդես գալով որպես միջնորդ,կապիտալի վերաբաշխման գործոն,էապես բարձրացնում են արտադրության  ընդհանուր արդյունավետությունը:
  Վերջին տարիներին, զարգացած  ապրանքային  և ֆինանսական շուկաների պայամաններում,բանկային համակարգի կառուցվածքը նկատելիորեն բարդացել է,մեծացել են առևտրային բանկերի դերն  ու ինքնուրույնությունը, ստեղծվել են ֆինանսավարկային հաստատությունների նոր տեսակներ,շարունակվում են բանկային սպասարկման արդյունավետության աճի ուղիների որոնումները ներքին և արտաքին տնտեսական կապերի բնագավառում,փորձեր  են կատարվում  լավագույն   կերպով սահմանազատել մասնագիտացված  ֆինանսական և բանկային հաստատությունների  գործունեության և գործառույթների  ոլորտը և այլն:
   Ֆինանսական շուկաների  վերադասակարգումը սկսվեց 80-ական թթ. վերջերից,օրենսդրական բարեփոխումների գործընթացի իրականացման ժամանակ,որն ընդգրկեց  տնտեսություն ունեցող երկրների մեծ մասը:Այդ բարեփոխումների յիմնական նպատակը  ֆինանսական գործունության ոլորտում սահմանափակումների և արգելքների  նվազեցումը  կամ իսպառ  վերացումն էր: Տեղի էր ունենում նոր բանկային հաստատությունների ստեղծում,մասնաճյուղերի, բաժանմունքների  և ներկայացուցչությունների  ցանցի ընդարձակում,ֆինանսական և բանկային ծառայությունների տոկոսադրույքների և սակագների կարգավորումը: